De editie van vandaag concentreert zich op woorden die beginnen met de letter V. Aanvullingen zijn van harte welkom via
Verschiéte
In m’ne laogereschooltijd deeje we pepièrkes schiéte nòr mekaore. We vùrmde dan meej duim en wijsvinger ‘ne mik zo es bij ‘ne kattepult, en meej ‘n illestiekske – floep! – vloog ‘t pepièrke zoo dur de klas. Stiekem, es de mister efkes nie keek, dan deeje we dè. Ge kon daor best ver meej schiéte. Dè waar Jantjes aorig goéd gelukt: hij schoot ‘t rèècht bij de miste op de lessenèèr. Hij zaat hillemaol aachter in de klas meej z’n verschoote truiken aon. De mister zeej: “Wie heeft dat gedaan?” Nou, dè waar nie zo moejlijk. Hij verraojde z’n èège: ge zaagt ‘m verschiéte.
van oew èège gaon
· flauwvallen · “Dòkter, vlug, ik gò van m’n èège!” zi-se. Mer d’n dòkter begreep-t’r niks van want ie kwaam uit Amsterdam. En daor laag ze al.
vanèèges
· vanzelf · Es ge immel ’n bietje op scheut zet, gòg ’t vort van èèges.
verbellemonte
· vernielen · Die jong waare zukke verkes dè ze meej ’t voetballe hil d’ren hòf hebbe verbellemont.
verschaaje(ne)
· ‘k Zij verschaajene keere wiese viese, mer è‘k ’t wòtter zaag moes ‘k al piese.
vies (kort) ↔ viés (lang)
· vis ↔ vies · Vette vies vijn ik viés.
vreûke
· wrikken; hard werken · Hij vrukte z’ne sluttel kepòt in’t slòt.
vrommes (ook frommes, frammes, vrammes) · vrouw · Vroeger hadde maansmeense en vrommese, nou manne en vrouwe.
vruút
· snufferd · Hij staak ooveral z’n vruút tuuse en wies altij alles beeter.
vuúge
· betamen · Nie meej oew haand in oew zakke gòn staon gij, dè vuúgt nie!
De v en f
Sommige woorden die in het Standaardnederlands met een v beginnen, hebben in het Waalwijks en andere Brabantse dialecten een f: flakbij, fak (vak: beroep), fermesèl (vermicelli), feeter, fiéf, frèète (vreten), firtig, feftig. En let maar eens op: zelfs Waalwijkse kinderen strikken geen [v]eters maar [f]eters.
